45/2015

Vandaag niet de andere doos met boeken, daar kon ik bijna niet bij. Ik stroop mijn mouwen hoog op en begin aan het buro!

Pffff, geen beginnen aan. Als ik het zo overzie, weet ik niet wat waar hoort en hoe ik dat ga opruimen. Maar laat ik maar vooraan beginnen en niet verder kijken.
Vooraan staat een stapeltje boeken die ik laatst uit de boekenkast beneden heb gesorteerd. Deze boeken mochten niet weg, maar hoeven ook niet beneden in de kast te staan.

Alhoewel...

Dit basiskookboek, de enige die ik nog regelmatig inkijk, daar heb ik natuurlijk niks aan als ie boven staat. Die moet toch maar terug naar beneden! Lekker heen en weer...

En deze mag bij nader inzien toch (terug) naar de kringloop.
De rest gaat in de boekenkast.

Het volgende plekje op het buro: ergens onder deze stapel spullen verstopt zich een hele mooie schaal. (dat weet ik, ik kan het niet zien;-)

Eerst het kussensloop eraf, die mag in de was en dan in de kast.
Dan een mooie hanger voor een waxinelichtje.

Nooit gebruikt, want gevaarlijk in een kattenhuis... Deze mag naar de kringloop.

Schitterende mohairwol voor een sjaal of omslagdoek. Die moet blijven.

Dit vind ik een hele moeilijke! Deze 2 kettingen, waarvan 1 zelfgemaakt, sparken heel veel joy, maar ik draag ze eigenlijk nooit. Wat zegt Mari Kondo hier over? Ik kan ze niet weg doen.

Sjongejonge, wat een schatkist! Ik vind nog allemaal mooie ringen. Joysparkling!!! En een stuk zeep in de vorm van een taartpunt. Die is speciaal om wollen, zelfgebreide stukken te wassen. Waar berg je zoiets op? De ringen gaan met de kettingen naar de la beneden in de commode,waar ook mijn andere sieraden zitten.
De theelepeltjes zijn van zilver en doopgeschenken van mijn zoons, en de zilveren rammelaar kreeg 2e zoon bij zijn geboorte. Uiteraard bewaar ik die ook, voorlopig maar in de commode bij de sieraden.
Ik heb wel het gevoel dat er best wat heen en weer geschoven wordt voordat alles uitgezocht en opgeruimd is.

Deze armband mag naar de kringloop.

En dan is er een klein hoekje van het buro leeg...

Dit vind ik een taaie klus, waarbij je over ieder klein dingetje moet nadenken en beslissen...
Op deze manier gaat het nog wel even duren.
Maar kijk eens wat een mooie schaal ik nu heb:

Gemaakt van papier-mache.
Hier wordt ik dus heel blij van! Deze mag weer naar de woonkamer als ie beloofd zich niet weer te verstoppen onder de troepjes! Daar ga ik mijn best voor doen;-)