Na de in mijn pantoffels gezonken moed weer opgepakt te hebben en na bemoedigende woorden van mezelf en anderen, deed ik voorzichtig de schuurdeur weer open. De voorfoto laat ik misschien wel zien als het niet meer zo erg is, maar voor nu durf ik dat nog even niet.
Je moet weten dat ik duplo spaar. En dan vooral de Duplo-Primo. Dat kan ik op rommelmarkten nooit laten liggen. Bovendien heb ik ook heel veel gekregen. En de gastkindjes spelen er ook heel veel (echt dagelijks) mee. Maar zoals alles bij mij, ligt het verspreid in verschillende bakken met verschillende andere soorten speelgoed door elkaar.
Nu kreeg ik laatst een grote ton voor kippenvoer (of honden- of kattenvoer) Maar mijn katten hebben hun eigen ton, en kippenvoer koop ik niet in zulke grote voorraden. Nu bedacht ik dat als ik die ton, die inmiddels al een paar weken buiten staat, nu eens goed schoonmaak en daar alle duplo in verzamel.
Dus dat deed ik vanmorgen. De ton lekker buiten helemaal staan uitsoppen.
En de duplobak uit de kamer samen een een tas vol duplo uit de schuur in de ton gekiept. Ik kom vast nog wel meer tegen, maar dan is daar ook een vaste plek voor.
Dat is dus 1 tas minder in de schuur.
De tas zelf is meteen weer gevuld, maar dat hoeft gelukkig niet weg!!!
Lieve Coosje...
Dit bleef over wat ik tussen de duplo uitviste:
Helemaal rechts wat kattenspeeltjes en een potlood en een paar stukjes nopper, die ruim ik binnen meteen op.
En dan de rest gesorteerd:
3 dingetjes links mogen voorlopig blijven omdat ze ergens bijhoren, als ik de bijbehorende dingen niet vind, gaan ze alsnog weg. De rest gaat in de kringlooptas.
Heel dapper pak ik een verhuisdoos uit de schuur.
Weet je dat ik hier oprecht zenuwachtig van word? Gek toch!? Wat kom ik allemaal tegen? Waarom bewaar ik alles?
Waarom kan ik geen nee zeggen tegen gekregen spullen? Zal ik het ooit leren?
Nou, hup, die doos leegpakken!
haha, die stekkerdoos heb ik net deze week van boven gehaald en hier bij gelegd. Die kom ik nu dus voor de tweede keer tegen. Mag blijven op een plank in de schuur waar ik m dus nog een keer tegen ga komen.
De groen-blauwe boog hoort bij een wipstoeltje, het stoeltje gebruik ik veel, maar de stang nooit, te onhandig met het in en uithalen van de baby. Moet ik m bewaren omdat ie er bij hoort? Nee, ik doe 'm weg!
De rest mag naar de kringloop.
In de doos zit ook een grote zak mega-blocks. Gekregen, maar omdat ik zoveel duplo heb, gebruik ik het nooit! Naar de kringloop! Pffff...
En dan heb ik een lege verhuisdoos!
Mijn eerste gedachte was om die doos te bewaren, want ik moet immers verhuizen. Maar dat duurt nog zeker 2 jaar, dus hoe slim is dat? En hoe groot is de kans dat die doos in die 2 jaar ongemerkt weer vol met spullen komt te staan. Dus nee, in elkaar vouwen en bij het oud papier.
Dag Akelein, ik vind het heel dapper van je dat je begonnen bent. Er is toch al veel veranderd als je bedenkt dat je de verhuisdoos nu niet gebruikt en daarom wegdoet. Over twee jaar is er vast wel weer een nieuwe en nu ben je hem kwijt. Mijn vader zei vroeger altijd: " Ga zo door mijn dochter", als ik iets moeilijks had gedaan. Dat speelt nu altijd door mijn hoofd als ik het gedaan heb. Heel veel succes en ga zo door. Rinske
BeantwoordenVerwijderenSuper goed dat je begonnen bent! Een hele grote stap! Heel herkenbaar, zulke moeilijke grote klussen, het kan je helemaal moe maken al voordat je begonnen bent... vandaag ga ik ook proberen om zo'n lastige 'berg' te bedwingen. Een fijne dag gewenst!
BeantwoordenVerwijderenwat goed van je de eerste stap is gezet!Je mag enorm trots zijn op je zelf!
BeantwoordenVerwijderenEn de volgende keer als je ergens in huis duplo tegen komt:een geruststellend gevoel want je hebt er een plek voor!
En je hebt ook weer iemand blij gemaakt wat zal dat jongetje blij zijn met zijn nieuwe autootjes.
Misschien een tip voor als de volgende keer iemand speelgoed of iets anders aanbied van wat je al hebt,Zeggen wat fijn en lief dat je aan me denkt maar ik heb net een heleboel gekregen van het zelfde soort,maar ik weet heel zeker dat de kringloop er ontzettend blij mee zal zijn!
Zo help je toch iemand hoef je geen nee te zeggen en blijft het bij jouw overzichtelijk en heb je geen schuldgevoel naar je zelf of die ander!
Veel liefs Joyce.
Vandaag kreeg ik een tip van iemand: maak de omstandigheden waaronder je zo'n nare klus moet doen zo prettig mogelijk, wie weet valt het dan mee.
BeantwoordenVerwijderenHoe zie ik dat voor me? Leuk muziekje, beloning in het vooruitzicht.
Voor mij dus een moeilijke klus vandaag, al is het geen opruimklus, het is een denkklus. Met als doel heel veel op te ruimen zowel letterlijk als figuurlijk.
Tja, en daar zie ik tegenop.
Goed begin voor jou. succes.
Gr. Tiny.
ik lees met plezier je blog, echt een inspiratie voor mij. Leuk ook dat je zoveel foto's maakt. Schuur en berging staan ook nog op mijn programma, maar eerst andere dingen.
BeantwoordenVerwijderenDapper hoor, toch het tuinhuis aangepakt. Wat daar staat natuurlijk altijd het meest onuitnodigende spul. Zo te lezen gebruiken anderen jouw als kringloop ;-). Uiteindelijk wordt het allemaal afval.
BeantwoordenVerwijderenWat een leuke opmerkingen heb je gekregen. Heel veel behulpzame lezers! Die tip over beleefd spullen weigeren vind ik erg goed.
Bij mij gaat het niet zo snel, maar ik begin wel steeds meer het nut van de traditionele voorjaarsschoonmaak te zien. De winter is de tijd om alles binnen te houden en je te warmen aan je bezittingen die je hebt verzameld. In het voorjaar verplaatst het leven zich naar buiten en dan moet je niet een huis vol 'werk' nog hebben liggen. Dan moet je een luchtig huis hebben, met weinig onderhoud, zodat je je werk naar buiten kunt verplaatsen. Jaaaa, heel leerzaam dat kastje-per-dag!
Lieve Aafke,
BeantwoordenVerwijderenIk lees met zoveel herkenning je blog. En eerlijk, ik lees het ook met plezier, je schrijft zo fijn leesbaar, alsof je bij me op de bank zit.
Ik ben ook zo. En ik heb ook veel. Veel te veel. Mijn ogen zijn pas goed opengegaan nadat ik met mijn oudste een gesprek had over opruimen en hij zei dat er ook gewoon teveel speelgoed was. Dus.... Loslaten mijn eeuwige compensatie drang ( ivm het missen van familie, verwenopa's enz. ) en vuilniszakken erbij. En natuurlijk ben ik er nog lang niet, maar de start is gemaakt en ik heb zoveel meer los kunnen laten dan ik dacht.
Ik hoop dat je nog lang doorgaat met inspireren, want dat doe je.
Liefs, Mariska