28 februari, dag 80, 2 awards en 3 dozen uit de opslag

Wow, van Esther en Nelleke kreeg ik een award gisteren! Zomaar 2 op 1 dag! Dankjewel!
Helaas ben ik nog ziek vandaag en heb ik geen puf om uit te zoeken hoe het allemaal werkt en wat ik ermee mag doen, dus ik hoop dat jullie nog even geduld hebben.
Hopelijk morgen meer hierover.
Ik heb sinds zondagavond buikgriep en hou eigenlijk niks binnen, het voordeel is dat ik afval, maar ja, de ervaring leert dat die kilo's er meestal snel weer aankomen.
Ik drink cola en eet soepstengels. En verder slaap ik veel en doe de noodzakelijkste dingen.
Zoals dozen uitpakken...;-) Ja, fanatiek he? Maar het valt nogal mee hoor, bovendien had ik hulp.
En deze keer niet van de poezen of de gastkindjes, maar van een sterke kerel, nl zoonlief van bijna 23.

Dit kan een moeilijke of een makkelijke dag worden, afhankelijk wat ik met de dozen ga doen.
Het zijn nl voor het grootste deel fotoalbums van toen de kinderen klein waren.
Die mogen natuurlijk geen van allen weg.
Als ik verstandig ben, doe ik ze niet open, want voordat je het weet zit je dan urenlang in het verleden.
Dus...

Doos 1

Al die enorme zware boeken worden door oudste zoon naar boven gebracht in de inloopkast. Daar mogen ze wachten op de boekenkast die ik binnenkort ga ophalen.
Zo, dit was nog geen 5 minuten.

Doos 2

Een ontilbare doos voor mij. In kleine stapeltjes leg ik ze op de trap, waarna Arjan ze naar boven brengt.

Kijk nou! En niet 1 album heb ik ingekeken. Goed, he? Ik heb er eerlijk gezegt ook helemaal geen zin in.

Heeft iemand ooit zoveel foto's van lege dozen op een blog gezien?;-)

Doos 3, de laatste van deze zending alweer...

AU... het klapstuk van deze dag zit onderin deze doos verstopt...
Het album met onze trouwfoto's.
27 mei 1988.
Wat zouden jullie daarmee doen?
Dit kan toch niet weg?
De kinderen hebben er toch recht op om later nog te kunnen zien hoe gelukkig en blij we ooit samen zijn begonnen?

Snel naar boven brengen, zover mogelijk achter in de kast.
Niet in kijken. (heb ik ook geen behoefte aan)

Pippi inspecteert of er verder geen verrassingen in de doos zijn achtergebleven... Nee, gelukkig niet.
Alleen maar boeken, die bovenop lagen.

Dit zijn de boeken die ik nog wel een keer wil herlezen.

En deze mogen weg!

En weer een lege doos.
Pfff, blij dat deze klus klaar is.

Snel weer onder 1 van mijn gehaakte dekentjes op de bank.
Ik reageer ook even niet bij jullie, maar komt goed hoor.