Dankbaarheid en 36/2015

Soms sta ik er even extra bij stil! Hoeveel ik van andere mensen krijg. Niet alleen materieel, maar ook aan liefde, vriendschap, aandacht.
Bijvoorbeeld een buurvrouw van even verderop. Zij is zelf door ziekte afgekeurd als kleuterjuf, maar ze komt bijna elke week wel een keer bij me langs om te genieten van de oppaskindjes en ze even voor te lezen. Zo lief! En alle kindjes zijn gek met haar. Voor mij gezellig en ook gemakkelijk.
Mijn naaste buurvrouw; wij passen altijd op elkaars dieren en huis als 1 van ons een dag of paar dagen weg is. Haar kat is hier kind aan huis. Echt fijn! Voor mijn scheiding woonde ik in een veel groter huis in een onpersoonlijke straat met alleen tweeverdieners, daar kende ik mijn buren amper. Nu woon ik in een klein arbeidershuisje in een echt dorps straatje, waar iedereen elkaar kent en over elkaar praat, maar ook om elkaar denkt en voor elkaar opkomt. En mensen met moestuinen hun oogst delen met mensen zonder moestuin. Mopperen op elkaars honden, katten en kippen, maar wel met z'n allen gaat zoeken als er eentje weggelopen is.
Dankbaar ben ik ook voor het eerste ei dat Saar legde gisteren. Niet in het leghokje, maar in een zelfgemaakt nestje precies voor het deurtje. Een mooi klein krielkippen eitje:

Hier zie je het formaat in vergelijking met een supermarkt ei:

Dankbaar ben ik voor de gratis! stoel die ik kreeg van de buurvrouw. Zij had deze al van Marktplaats, maar had er genoeg van en wilde weer iets anders. En nu mag ik 'm.

Ik vind de stoel nog heel mooi en hij past prachtig bij mijn vloerkleed. Bovendien wil ik helemaal geen nieuw-nieuwe stoelen ivm de katten...

Dit weekend ruimde ik de box op.
Er lagen nooit meer baby's in en het werd alleen nog maar gebruikt als opslagplaats voor speelgoed en slaapplek voor Coosje.

Speelgoed ging gesorteerd in bakken en de box ging naar boven. Wachten op de volgende baby;-)
( over 3 maanden)
Op de plek van de box zette ik nu mijn nieuwe rode stoel, met achter de stoel verstopt de bakken met speelgoed. Die haal ik dan overdag tevoorschijn als de kindjes er zijn.
Staat weer een stuk netter!

En weet je wat nou zo heerlijk is? Op dit plekje schijnt 's morgens de eerste zon, als ik daar dan even zit met een kopje koffie, voel ik me ook heel dankbaar voor al het goede in mijn leven. Een heerlijk plekje om te fantaseren en filosoferen...
En kijk eens wat mijn uitzicht vanuit deze stoel is:

Het kippenhok en het babyhuisje! Heerlijk toch?

Dit was dinsdagmiddag:

Wat een groot geluk!